21 de Enero de 2017 en Santa Barbará
En los entrenamientos no llegamos a congelarnos pero casi. Las siete capas de ropa te protegen de casi todo, porque siempre hay una gota de helada lluvia, dÃscola y graciosilla, que encuentra el camino entre tus omoplatos y mas allá.
Como el femenino no se quejo, nos da vergüenza hacerlo nosotros, por el agua frÃa, por el chiflete traidor, además forja el carácter (cosa que le sobra al femenino y no a nosotros). Pero me pareció escuchar lloriquear despacito a alguno, que ¨deporte ingrato¨ repetÃa entre lágrimas heladas  en un rincón del vestuario. Sin nombres.
Pese al frio, la lluvia y el viento huracanado logramos tener unos entrenamientos por lo menos con suficiente gente. DifÃcil que el frio exterior no se trasladara al alma, pero mas o menos lo logramos.
El año pasado aprendimos a perder, a perder con dignidad (¿con dignidad? una m……. pinchada en un palo dirÃa algún áspero), luchando, sin aflojar, más que aprender hicimos una carrera con máster, posgrado y la mar en coche. Horrible pero necesario.
Este año estamos aprendiendo a ganar, a llevar el juego a donde nos conviene a nosotros, a detectar donde nos conviene, a no ser solo un espectador privilegiado, a ser protagonista del partido.
Con disciplina, juego en equipo, muchos apoyos y un plan.
A medida que los jugadores se lo creen, entrenan y fijan los conocimientos surgen pequeñas figuras que llevan el equipo adelante y que no son los que lo hacen normalmente. Como Ot Sauret o Josep Torres que este partido dieron un salto de calidad grande. Recordar lo difÃcil no es tanto llegar a ese nivel sino mantenerlo.
El trabajo del partido lo llevamos nosotros adelante pero no debÃamos aflojar como nos recordaba el Geieg. Cada vez que nos distraÃamos. Y nos lo recordaba con un ensayo-colleja. Zasca ¡¡¡ en toda la boca.
Aunque nos relevamos en el marcador con el Geieg siempre pareció que tenÃamos un poquito más de suerte nosotros, que no podÃamos perder. Y asà fue.
Como entrenador te da esperanza el hecho que, lo que entrenas una semana el sábado sale mejor. A ver si logramos no volver para atrás. No dar ningún paso atrás, ni con la concentración, ni con la disciplina ni con el respeto, ni con el juego.
Como entrenador también te produce un poco de ansiedad observar todo lo que tenemos por mejorar. Poc a Poc.
Si seguimos asÃ, en el camino correcto, el camino de entrenar, todos juntos, callados, generosos, dispuestos. Además de aprender a perder y a ganar, aprenderemos lo más difÃcil: a competir con y contra iguales, 15, juntos.
Paciencia y trabajo.
by  Camilo Hanglin
El Equipo
Entrenadores: Isaac Richmond & Camilo Hanglin
Delegados Javier Guerrero & Tom Wamback
Resp. Medico: Dr. Sebastián Pons
Titulars
30 | PABLO FURCHI ORTEGA | |
2 | ALBERT PEREZ TARRADO | |
1 | OT SAURET VERDEJO | |
12 | FEDERICO AGUSTIN GARONA LUGONES | |
18 | MIKE WAMBACK | |
6 | JOSEP TORRAS FREIXA | |
7 | SANTIAGO EDUARDO RODRIGUEZ BUTLER | |
8 | NORBERT GIMENO | |
9 | PABLO AUGE GONZALEZ (c) | |
10 | MALCOM VAN STEEDEN | |
11 | JOAQUIN DE PHILIPPIS | |
13 | ENRIQUE BUENECHEA GARCIA | |
14 | JOAQUIN PORCEL DE PERALTA | |
15 | FERNANDO MARIMON | |
29 | VICTOR POVEDANO MONTILLA |
Suplents
3 | HECTOR BAGET PASCUAL | |
5 | PERE DAVID PLANASDEMUNT SERNA | |
17 | HENDRIK HERBERT DE JONG | |
19 | SANTIAGO GARCIA CALENS | |
22 | ABEL VIANA PASCUAL | |
23 | DANIEL CARBONELL | |
24 | XAVIER GUERRERO COLL | |
25 | MATEO LERDA |
Sols felicitar a l’equip sènior masculÃ, per el bon joc i sobretot actitud que es va veure el passat dissabte. Molt bona feina, des de fora es d’agrair la disciplina i el joc col·lectiu de l’equip. #OrgullSitgetÃ